پاسخگویی به سوالات

طبق ایه سی بقره خدا زمین رو واسه انسان افریده و قرار شد انسان خلیفه خدا روی زمین باشه، اما ایه 35 میگه که ما ادم رو در بهشت جای دادیم! جواب این تناقض چیست؟ 

خدا همه مواهب زمین را براى انسان آفریده است و رسما مسئله رهبرى و خلافت انسان را تشریح ‏کرد، و موقعیت معنوى او را که شایسته اینهمه مواهب است. روشن ‏ساخت. که در روى زمین موجودى بیافریند که نماینده او باشد، صفاتش پرتوى از صفات پروردگار، و مقام و شخصیتش برتر از فرشتگان، خواست او این بود که تمامى زمین و نعمتهایش را در اختیار چنین انسانى بگذارد نیروها، گنجها، معادن و همه امکاناتش را.از آیات قرآن استفاده می‏شود که آدم براى زندگى در روى زمین، همین زمین معمولى آفریده شده بود، ولى در آغاز خداوند او را ساکن بهشت که یکى از باغهاى سرسبز پر نعمت این جهان بود ساخت، محیطى که در آن براى آدم هیچ گونه ناراحتى وجود نداشت.

شاید علت این جریان آن بوده که آدم با زندگى کردن روى زمین هیچگونه آشنایى نداشت، و تحمل زحمتهاى آن بدون مقدمه براى او مشکل بود، و از چگونگى کردار و رفتار در زمین باید اطلاعات بیشترى پیدا کند، بنا براین می‏بایست مدتى کوتاه تعلیمات لازم را در محیط بهشت ببیند و بداند زندگى روى زمین توام با برنامه‏ ها و تکالیف و مسئولیتها است که انجام صحیح آنها باعث سعادت و تکامل و بقاى نعمت است، و سرباز زدن از آن سبب رنج و ناراحتى.

و نیز بداند هر چند او آزاد آفریده شده، اما این آزادى بطور مطلق و نامحدود نیست که هر چه خواست انجام دهد او می ‏بایست از پاره‏ اى از اشیاء روى زمین چشم بپوشد. و نیز لازم بود بداند چنان نیست که اگر خطا و لغزشى دامنگیرش شود. درهاى سعادت براى همیشه به روى او بسته می ‏شود، نه می ‏تواند بازگشت کند و پیمان به بندد که بر خلاف دستور خدا عملى انجام نخواهد داد تا دوباره به نعمتهاى الهى باز گردد.او در این محیط می ‏بایست تا حدى پخته شود، دوست و دشمن خویش را بشناسد، چگونگى زندگى در زمین را یاد گیرد، آرى این خود یک سلسله تعلیمات لازم بود که می‏بایست فرا گیرد، و با داشتن این آمادگى به روى زمین قدم بگذارد.اینها مطالبى بود که هم آدم و هم فرزندان او در زندگى آینده خود به آن احتیاج داشتند، بنا براین شاید علت اینکه آدم در عین اینکه براى خلافت زمین آفریده شده  بود مدتى در بهشت درنگ می ‏کند و دستورهایى به او داده میشود جنبه تمرین و آموزش داشته باشد.

منبع: www.porseman.org