10 - قبول نشدن نماز و رد اعمال
شنبه, ۱۰ مرداد ۱۳۹۴، ۰۷:۲۶ ب.ظ
اگر کسی نمازش مورد قبول واقع نشود براستی تمام اعمالش رد می شود؟ (هر چند انسان درستکاری باشد). و در نهایت به جهنم می رود؟
اگر
شخصى تارک الصلوه باشد اعمال دیگر او هیچ سودى نمى بخشد رسول اکرم(ص)
مىفرمایند: «مثل نماز مثل ستون خیمه مى باشد هر گاه ستون خیمه پا برجا
باشد طنابها، میخها پرده سود مى بخشند ؛ و هر گاه ستون شکته شود نه
طنابى، نه میخى و نه پردهاى (هیچ کدام) نافع نیستند. (میزان الحکمه، ج 5، ص
369، ر 10246، نشر مکتب الاعلام الاسلامى، چاپ اول، سال 1362 ه. ش) . در
روایتى دیگر حضرت مى فرمایند: «نمازهاى پنجگانه را محافظت کنید زیرا هر گاه
روز قیامت بر پا شود خداوند تبارک و تعالى بنده را فرا مى خواند، اول چیزى
که از او سؤال مىشود (همین) نماز است اگر آن راتام و بدون نقص انجام داده
(وارد بهشت مى شود) و گرنه در آتش افکنده مى شود. (همان، ص 374، ر 10267)
نماز به قدرى اهمیت دارد که مدار قبولى تمام اعمال قرار گرفته است همچنین
حضرت در روایتى دیگر با صراحت مى فرمایند: «روز قیامت اولین عمل بنده که به
آن نظر مى شود نماز اوست اگر قبول شد به غیر نماز نظر مى شود واگر قبول
نگشت به هیچ عمل او نظر نمى شود. (همان، ر 10268) .
وقتى نماز به این
درجه از اهمیت در دین مطرح شده است چگونه مىتوان گفت: لازم نیست که حتماً
شخص نماز خوان باشد تا وارد بهشت شود!؟ با وجود چنین روایاتى باید با صراحت
تمام گفت نماز کلید بهشت است و اگر این کلید نباشد هرگز در بهشت باز
نمىگردد و اعمال نیک دیگر همچون طناب و میخ و پرده خیمه است که بدون ستون
هیچ فایدهاى ندارند. بنابراین این گونه روایات به منزلهى مخصص دایرهى
شمول این آیهى شریفه مىشود که فمن یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ خَیْراً
یَرَهُ ؛ هر کس هموزن ذرهاى کار خیر انجام دهد آن را مىبیند(سوره زلزال،
آیه 7) . این روایات مىفرماید در صورت بى نمازى اصلاً خیرى براى انسان
نمىماند تا آن را ببیند بودن و ماندن خیر مخصص و مقید به خواندن نماز شده
است. ثانیاً در همان سوره زلزال آیه آخر مىفرماید: و مَنْ یَعْمَلْ
مِثْقالَ ذَرَّهٍ شَرًّا یَرَهُ ؛ هر کس هموزن ذرهاى کار شر انجام دهد آن
را مىبیند. کدامین شر بالاتر از بى نمازى است؟! بى نمازى شر الاعمال است و
طبق این آیه شریفه انسان کار شر خود را هم خواهد دید تا چه رسد به شر
الاعمال و از کجا معلوم که کارهاى خیر دیگر بر این شرالاعمال بچربد بلکه بر
عکس روایاتى مانند روایات پیش گفته داریم که با صراحت مىفرماید قطعاً شر
الاعمال بر تمامى کارهاى خیر دیگر مىچربد و انسان با داشتن چنین شرى خیرى
نخواهد دید. به عبارتى دیگر بالاخره انسان یا باید همه کار هایش خیر باشد
تا وارد بهشت شود و یا اگر در کنار کار خیر، کار شر هم دارد، کار خیر او بر
کار شر او بچربد تا وارد بهشت شود . با نخواندن نماز قطعاً فرض اول تحقق
ندارد زیرا نه تنها خیرانجام نداده بلکه در کنارش شر هم مرتکب شده است . پس
فرض دوم محقق است یعنى در صورت نخواندن نماز و انجام کارهاى خیر دیگر هم
کار خیر انجام داده و هم کار شر و روایات مىفرماید نه تنها کار خیر او
برکار شر (نماز نخواندن) او نمىچربد بلکه بر عکس با وجود چنین شرى اصلاً
خیرى برایش نمىماند تا به وسیله آن وارد بهشت شود.
البته این منافاتی
با این مطلب ندارد که انسان بی نمازی که کار خیری انجام داده به نحوی پاداش
خود را از خداوند دریافت نماید زیرا خداوند شکور است و عمل خیر کسی را
ضایع نمی سازد . این پاداش ممکن است به صورت شهرت به هم زدن و معروف و
ثروتمند شدن و یا راحت جان دادن در وقت مرگ باشد .
البته ورود فرد مومن
بی نماز به جعنم به معنای جاودانه بودن او در جهنم نیست زیرا انسان مومن
جاودانه در جهنم نمی ماند بلکه پس از تحمل عذاب های سخت و شدید از جهنم
خارج می شود .
منبع: www.porseman.org
۹۴/۰۵/۱۰